Er zijn maar liefst 200 verschillende soorten paardenbloemen en deze hebben allemaal een gelijksoortige medicinale werking. Wie de paardenbloem als lastig onkruid in de tuin ziet doet zowel de paardenbloem als zichzelf ernstig tekort. De paardenbloem is voedzaam, gratis en geneeskrachtig. Je kunt elke dag een paar blaadjes van de paardenbloem door een maaltijd heen mengen. Dat is goed voor de lever. Paardenbloem is geen onkruid, het is een gratis medicinale groente.
Voedingsstoffen van de Paardenbloem
Paardenbloemwortel staat bol van voedingsstoffen. Het is daarom aan te raden regelmatig verse paardenbloem als wilde groente te eten. Er zitten zeer veel bitterstoffen in. Ook bevat het fytosterolen, vetzuren zoals linolzuur, linoleenzuur, palmitinezuur en oleinezuur. Verder zitten er flavonoiden, fenolzuren, slijmstoffen, tanninen, de vitaminen B1, B2, B3, C, choline en de mineralen calcium, seleen, chroom, magnesium, zink, mangaan en zwavel in. Het blad van paardenbloem heeft een iets andere samenstelling. In het blad zitten vele fytonutrienten. Er zitten de vitaminen A, B1, B2, C, E, choline en carotenoiden in. Qua mineralen bevat het blad ijzer, calcium, magnesium, mangaan, natrium, seleen, silicum, forfor en koper. In de lente is de paardenbloem erg lekker, naarmate het herfst word wordt de paardenbloem bitterder.
Geschiedenis van Paardenbloem als Medicijn
De paardenbloem komt voor het eerst voor in medicinale boeken uit China uit de 7e eeuw. In de 10e en 11e eeuw is het beschreven in Arabische boeken. De eerste vermelding in het westen van paardenbloem als geneeskruid stamt echter pas uit de 15e eeuw. De werkingen die de traditionele Chinese geneeskunde heeft beschreven zijn vandaag de dag wetenschappelijk bevestigd. De Chinezen gebruikten het vooral tegen leverziekten. In India wordt paardenbloem eveneens voor de lever gebruikt. Vanaf de 16e eeuw is paardenbloem officieel een geneeskruid. Geneeskruiden kregen in de tijd de toevoeging 'officinalis' mee. Tijdens de Tweede Wereldoorlog aten mensen paardenbloem als wilde groente.
Goed voor de Lever
Paardenbloem heeft een galverhogende en galdrijvende werking. Hierdoor kan de lever beter voedsel verteren. Vooral vetten kunnen beter verteerd worden als men paardenbloemblad of -wortel eet. In medische termen heet de paardenbloem een hepaticum, een bevorderend middel voor de lever of een leverdraineur. De bitterstoffen zijn hier verantwoordelijk voor. De werking van de wortel is sterker dan het blad. Daarnaast is het een antilithicum, wat betekent dat het de vorming van galstenen voorkomt. Het wordt ingezet als medicijn tegen de volgende leverziekten:
- Leverinsufficientie
- Hepatitis of leverontsteking, geelzucht
- Galblaasaandoeningen
- Verminderde galafscheiding
- Bilaire dyskenesie of te weinig flexibiliteit van de galstenen
- Als het langdurig wordt ingenomen werkt het preventief tegen galstenen
Paardenbloem is Goed voor de Spijsvertering
De bitterstoffen en choline in paardenbloem bevorderen de spijsvertering. Daarnaast wordt de speekselsecretie bevordert. Speeksel bevat enzymen die het eten verteren dus hoe meer speeksel in je maag komt, hoe beter je het eten verteert. Verder is het een eetlustbevorderend middel. Bovendien wordt de uitscheiding van stoffen door de alvleesklier bevordert door paardenbloem. Het wordt ingezet bij de volgende indicaties die met de spijsvertering te maken hebben:
- Anorexia
- Subacide gastritis of gebrekkige maagsapafscheiding
- Flatulentie en meteorisme
- Alvleesklierinsufficientie
- Oedemen door ziekten die met hart, nieren of bloedvaten te maken hebben.
Je kunt het witte melksap van de stengel gebruiken om wratten mee aan te stippen, zo verwijder je wratten met een natuurlijk medicijn.
Vochtafdrijvende Werking van Paardenbloem
Paardenbloem werkt diuretisch, wat vochtafdrijvend betekent. Het werkt beter dan reguliere medicatie omdat die soms leiden tot een kaliumtekort.
In paardenbloemblad zit genoeg kalium dus door dit als vochtafdrijvend geneesmiddel te gebruiken kun je geen kaliumtekort oplopen. Daarnaast is het blad urinezuurverdrijvend en bloedzuiverend. Dat komt voornamelijk door de aanwezigheid van zwavel. Verder heeft paardenbloemblad een ontstekingsremmende werking. door al deze medicinale eigenschappen is paardenbloem goed tegen reumatische aandoeningen; deze worden namelijk veroorzaakt door grote hoeveelheden gifstoffen die worden opgeslagen in vocht. De ontgiftende en zuiverende werking van paardenbloem zorgt dat gifstoffen sneller het lichaam verlaten. Paardenbloem wordt om de hier genoemde redenen aangewend als geneesmiddel voor:
- Oligurie of onvoldoende urineproductie
- Jicht, te hoog urinezuurgehalte
- De reumatische aandoeningen artritis en artrose
- Acne, eczeem en psoriasis
- Voorjaarskuren
- Bedwateren
- Adjuvans bij obesitas
- Ontgifting en ontzuring
Overige Aanwendingen van Paardenbloem
De gezonde eigenschappen van paardenbloem maken dat deze plant bij diverse aandoeningen een uitkomst kan bieden. Hier staan enkele aandoeningen vermeld en de reden waarom paardenbloem een medicijn kan zijn;
- Vermoeidheid die komt door verminderde leverfunctie omdat het hoge vitaminen- en mineralengehalte het hele lichaam versterkt en het lichaam ontgift wordt.
- Bloedarmoede doordat er veel ijzer en andere mineralen inzitten.
- Osteoporose door de aanwezige mineralen.
- Broze haren omdat calcium en kiezelzuur het bindweefsel versterken, zwavel het haar versterkt en choline en magnesium de zenuwen versterken.
- Ouderdomsdiabetes want het verlaagt de bloedsuikerspiegel.
- Constipatie omdat vooral de paardenbloemwortel licht laxerend werkt.
- Onvoldoende melkproductie tijdens borstvoeding omdat het zogvormend werkt.
- Immuunverbetering omdat het zowel antiviraal als antibacterieel werkt.
Consulteer een fytotherapeut
Dagelijks twee blaadjes paardenbloem tot een ons paardenbloemblad gebruiken is veilig. Paardenbloem was vroeger een groente en werd verkocht op groentenmarkten als molsla. Wie paardenbloem als geneesmiddel wilt gebruiken kan het best een consult nemen bij een fytotherapeut. Paardenbloemextracten en medicijnen in de vorm van moedertincturen, poeders en capsules dienen enkel op voorschrift van bevoegden ingenomen te worden. Een huisarts of fytotherapeut kan je daarover adviseren.
Alle in dit artikel genoemde medicinale werkingen van dit geneeskruid zijn gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en komen uit het '
Groot Handboek Geneeskrachtige Planten' van Geert Verhelst, een standaardwerk op het gebied van genezende planten. Het boek word veel gebruikt in de fytotherapie door herboristen.
Reactie plaatsen
Reacties